zeventiende verslag vanuit Aviles.

Inmiddels ben ik in Aviles aangekomen en het gaat voorspoedig. Mijn scheenbeenprobleem is zo goed als weg. Tijdens het lopen heb ik er geen last meer van en het is nog maar iets gezwollen na een lange dag lopen. s' Ochtends is het weer normaal. Inmiddels ook veel andere lopers van Japanners tot Amerikanen aan toe. Vandaag gelopen van Vega via Gijon naar Aviles samen met Ria uit Amsterdam en Stephanie (70 jaar) uit Colorado. Erg gezellig. Inmiddels ook het menu del dia genuttigd. Was erg lekker. Een traditionele Asturiase bonenschotel, gehaktballetjes met gebakken aardappelen, chocoladetaart en koffie en een fles rode wijn erbij voor ?8, 50. Een kop koffie kost hier ongeveer een euro en erg lekker. De alberque waar ik nu verblijf heeft iets weg van een oude marinekazerne uit de jaren zestig. Ongeveer 50 stapelbedden in een ruimte vaak tegen elkaar gezet. Het sanitair is simpel maar het water is gelukkig warm. Het is nu niet zo druk, gelukkig maar want zomers met 100 personen met zweetvoeten in een kleine ruimte is niet zo prettig. Daarom ben ik blij dat ik nog steeds mijn tentje bij heb. Ik kan nog kiezen. Gisteren op een camping in Vega gestaan. Voor pelgrims hadden ze zespersoons trekkershutten beschikbaar waar ik dan ook dankbaar gebruik van heb gemaakt. Eerst was ik alleen maar na een uurtje was mijn hutje vol. Toch maar de deur en het raam opengelaten voor het slapen gaan. Gisteren was de route prachtig maar vandaag door grote industrieterreinen. Niet echt bijzonder. Ook nog een rustdag genomen op camping Costa Verde in Colunga. Prachtig gelegen aan zee. Lekker uitgerust zodat ik maandag weer verder kon. Wat wel opvalt is dat de routes in werkelijkheid altijd verder zijn (of lijken) dan in het routeboekje aangegeven. Telkens hopend dat achter de volgende berg je eindbestemming ligt. Al meerdere malen teleurgesteld verder moeten lopen. Uiteindelijk wel elke dag aangekomen op de bestemming. De komende dagen wordt veel regen en een lage temperatuur verwacht. Veel pelgrims gaan morgen dan ook met de trein naar de volgende bestemming. Kwestie van kiezen. Een uur of zeven lopen in de regen of een half uurtje droog in een trein en dan even wandelen naar de alberque. Ik denk dat ik wel weet wat ik ga doen. De afstand tot Santiago is inmiddels geslonken tot 350 km. Het eind komt in zicht.